Masonlar.org - Harici Forumu

 

Gönderen Konu: KUTSAL GEOMETRİ - MONAD  (Okunma sayısı 7461 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Kasım 20, 2010, 01:33:58 ös
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 1731
  • Cinsiyet: Bay



MONAD
Bir olmadan çoğu algılayamazsın… Birliğin araştırılması zihni açar ve onu gerçeklik görüsüne yöneltir. Platon
Evreni tek karmaşık ve canlı bir yaratık kılan ilke bir olmalıdır. Platinos
Bir yerli her şeyi bir çember içinde yapar, bunun nedeni dünyanın gücünün hep daire çizerek işlemesidir ve her şey yuvarlak olmaya çalışır. Kara Geyik (1963-1950)
Göz ilk dairedir, onun oluşturduğu ufuk ikinci dairedir: ve doğanın her yerinde bu ilk şekil sonsuz bir şekilde tekrar eder. Ralph Waldo Emerson (1803-1950) Amerikalı yazar ve şair.
İnsanı parçalara, unsurlara, düşüncelere, duygulara, sezgilere vs. bölmek eski ekolün hatasıdır. Bütün insani melekeler içsel bağlantıları olan bir bütündür. Aflred Korzybski (179-1950) Amerikalı anlambilimci.
Her şey dehşet verici bir bütünün parçasıdır. Alexander Pope
Her yere Birlik gören nasıl aldanır, neye üzülür. İşa Upanişad
DAİRE BİZİ ÇEKER
On dördüncü asırda Papa XII. Benedictus Vatican için çalışacak bir sanatçı arıyordu. Her başvurandan yeteneğini gösteren bir çalışma istedi. Floransalı Giotto (1266-1337) her ne kadar tasarım ve kompozisyonda bir usta olarak bilinse de sadece elle çizilmiş bir çember, ünlü “Giotto’nun O’sunu” göndermişti. Yine de komisyon işi ona vermişti. Neden? Basit bir dairede o kadar etkileyici olan şey nedir?

Küçük bir çocuğun eline bir pastel çubuk ile bir kağıt verin ve ne çizdiğine bakın. Çocuklar ilk dönemlerinde çizgiler ve zikzaklar çizerler. Fakat sonra çizginin uçlarının birleştiğini fark ederler ve epey bir süre ilmekler atarak bunun keyfini çıkarırlar. Bu birleşen çizgi sonsuza kadar döner durur ve içeri dışarıdan ayırır. Sonra zaman gelir daireyi keşfederler. Daire ilmeği kusursuzlaştırır, o her yönde yuvarlaktır. Çocuklar küçük elleri için çok zor olan bu kusursuzluğu çizmelerine yardım edecek yuvarlak nesnelere, kadehlere, tabaklara bayılırlar.



Kadim Hindu rahipleri zihni konsantre etme uygulamasında dairesel mandalalar kullanmışlardır. Ticari logoların modern grafik tasarımcıları, her ne kadar bambaşka bir amaca sahip olsalar da, dairenin dikkatimizi kendi merkezine çekme gücüne direnemediğimizin bilincindedirler.


Dairenin bulunması ve güzelliğinin takdiri bizim evrenin bütünlüğüne, birliğine ve ilahi düzenine ilk bakışımızdır. Bazı psikologlar çocukça dairenin keşfinin başkalarından ayrı bir varlık olarak kendisini keşfetmesine tekabül ettiğini ileri sürmektedir. Yetişkin olduğumuzda bile dikkatimiz hipnotik bir şekilde daireye, yaptığımız veya karşılaştığımız şeylerde merkeze çekilir. Biz dairler çizeriz, daireler bizi çeker.


Yunanca 'kuyruğunu ısıran' anlamına gelen ouraboros, kuyruğu ağzında olan çember biçimindeki yılan veya ejderha zamansız sonsuzluğu göstermek için dünyanın bütün kıtalarında kullanılmıştır.

Bir daireye bakmak, bir aynaya bakmak gibidir. Daireler, silindirler, küreler yapar ve bunlara çekiliriz, çünkü onlarda kendimizi tanırız. Şeklin mesajı bizim zihinsel devrelerimizi geçerek en derin varlığımızın sessiz aklına yönelir. Daire dünyamızın ve kendi içsel derin kusursuzluğumuzun, birliğimizin, kusursuz tasarımımızın, bütünlüğümüzün ve ilahi tabiatımızın bir yansımasıdır.


Bir hindu ilahı olan Şiva Nataraj, hala tapınılan dünyanın en eski ilahlarından biridir. O bütün suretlerin ardındaki itici güç olan dönüştürücü hayat kuvvetini temsil eder. Burada Şiva evrenin dairesel tezahüründe dans etmektedir



Kadim matematikçi filozoflara göre daire 1 sayısını sembolize ederdi. Kadimlere göre o diğer bütün şekillerin kaynağı, bütün geometrik desenlerin rahmiydi. Dairenin temsil ettiği ilkenin Yunanca ismi Monad’dır. Monad kelimesi memein (istikralı) ve monas (Birlik) kelimelerinden gelir. Yunanlılarda bu kelimenin sayısal karşılığı, yani monas kelimesinin harflerinin sayısal değerinin toplamı 361 eder. Bu sistem bir sayılık farka izin verir. Böylece birlik 360 olur. Bu aynı zamanda bir dairenin etrafındaki derecelerin toplamıdır. Kadim matematikçi filozoflar Monad’a İlk, Tohum, Öz, İnşacı, Temel, Uzay, Tartışmasız Hakikat, Hakikat ve Kader isimlerini vermiştir. Ayrıca ona Atlas demişlerdir, çünkü o tıpkı gökyüzünü taşıyan Titan gibi ürettikleri sayıları destekler, birleştirir ve ayırır.



Dünyanın Yaradılışı ve Cennetten Kovuluş (Giovanni di Paolo, 15. Asır) Cennet bahçesini bir dairelerin ortasında resmeder.

Kadim filozoflar Monad’ın boşluğa üflediğine ve bütün sayıları yarattığına inanmışlardı: (111111111×111111111=12345678987654321). Sayılar sadece Monad’ın farklı niteliklerini ifade ederler. Kadimler birliği bir ‘sayı’ olarak görmediler, o daha ziyade sayıların anasıdır. Onlar Monad’ın bütün diğer sayılarla ilişkisini basit bir aritmetik metaforunda görmüşlerdir: birlikle çarpılan bütün sayılar kendisi olarak kalırlar (3×1=3). Herhangi bir sayıyı birliğe bölerseniz aynı şey olur (5/1=5). Birlik bütün karşılaşmalarda kendi varlığını korur. ‘Bir’in her formun içinde herhangi bir dalgalanma olmadan, hareketsiz ve karışmadan durduğunu, bununla birlikte hepsini desteklediğini söyleyebiliriz. Monad evrenin ortak paydasıdır. Evren bu ilksel sessizlikten oyulmuştur. Her şey şu ya da bu şekilde birliğe ulaşmaya çalışır.


Beatrice ile Dante Tanrı'ya en yakın nurdan eşmerkezli halkaların içine bakıyor.

Dairede eğri bir çizgiden daha çok şey bulunur. O doğa alfabesinin ilk harika glifidir. Her daire birbirinin aynısıdır. Sadece boyutları farklıdır. Gördüğünüz veya yaptığınız her daire evrenin aşkın doğası hakkında derin bir hükümdür. Boyutsuz merkezinden çevresinin sayısız noktalardan oluşmuş çemberine genişleyerek daire hiçten her şeyin çıkışını akla getirir. Çemberi ve çapı Pi diye bilinen aşkın değerle (Pi=3,1415926…) ilişkileri yüzünden asla aynı birimlerle ölçülemez. Çevresi rasyonel bir sayıysa çapı irrasyonel, çapı rasyonelse çevresi irrasyonel bir sayı olmak zorundadır. Bu yüzden bir daire aynı zamanda hem sınırlı hem sınırsız olanı gösterir.

Her zaman farkında olmadığımız, “Bilinçli olma kuvveti’ diyebileceğimiz en temel farkındalığımız, dairenin geometrisinde kendi aşkın doğasını görür. Bu yüzden daire ideal kusursuzluğun, bilsek de bilmesek de etrafımızda ve içimizde her zaman mevcut olan ilahi halin evrensel sembolüdür. Dini sanat bu ilahilik halini ‘cennet’, ‘sonsuzluk’ ve ‘aydınlanma’ olarak sembolize etmek için bu şekli kullanmıştır.

Giotto’nun kusursuz bir biçimde çizilmiş çemberi bize bu evrensel ideali anlatır.

© Michael S. Schneider, Constructing Universe



Ben"O"yum,"O"ben değil...


 

Benzer Konular

  Konu / Başlatan Yanıt Son Gönderilen:
2 Yanıt
8500 Gösterim
Son Gönderilen: Eylül 15, 2008, 03:32:58 ös
Gönderen: akasya
1 Yanıt
4373 Gösterim
Son Gönderilen: Eylül 16, 2008, 03:07:49 öö
Gönderen: Veritas
0 Yanıt
3595 Gösterim
Son Gönderilen: Ocak 08, 2010, 08:05:39 öö
Gönderen: ADAM
Kutsal Gölge

Başlatan kudüs prensi Ezoterizm

1 Yanıt
3832 Gösterim
Son Gönderilen: Eylül 03, 2015, 01:28:42 ös
Gönderen: egeran
0 Yanıt
6628 Gösterim
Son Gönderilen: Kasım 21, 2010, 05:40:23 ös
Gönderen: ceycet
1 Yanıt
6456 Gösterim
Son Gönderilen: Kasım 24, 2010, 11:02:24 öö
Gönderen: maximia
5 Yanıt
4315 Gösterim
Son Gönderilen: Şubat 14, 2013, 10:24:24 ös
Gönderen: Alşah
0 Yanıt
2735 Gösterim
Son Gönderilen: Ağustos 17, 2012, 09:16:08 ös
Gönderen: karahan
9 Yanıt
8641 Gösterim
Son Gönderilen: Ekim 05, 2012, 01:56:49 ös
Gönderen: ceycet
5 Yanıt
3942 Gösterim
Son Gönderilen: Eylül 13, 2014, 01:12:39 öö
Gönderen: propulsion