Masonluğun birçok tariflerini duydunuz. Eiı anlamlı tarifini şimdi işiteceksiniz. 'Masonluk Allahm verdiği insanca duygulara itaat, iştah ve ihtiraslarımızın alılâk ve mantık yollarıyla fethedilmesi, maddiyat ve şehvaniyete karşı sürekli bir çaba ve savaşmadır.Buna erişebilmek içinde her Masonun beden dağılıp yok olduğu halde ölmeyen ruhsal bir alemimiz olduğuna dair muhakeme ve mantığa dayanan kesin bir inancı olmalıdır. Mesleğimizin öğrettiğide esasen budur.
Yüksek ve alçak, büyük ve küçük, asil ve süfli olarak insanın iki tabiati vardır.
İnsan bunların birini veya diğerini seçmeye muktedirdir, ve seçmelidir. Masonluk asil mizacımızı süflinin, maneviyi maddinin, ve içimizdeki İlâhiyi beşerinin üzerine çıkarmak için sarf edilen devamlı bir çabadır ve bizleri bu yola teşvik eder. Hayatın en asil gayesi ve insanın en yüksek görevi, içindeki İlâhi ve manevi olanları, maddi ve şehvani olanlara karşı kontrol altına alabilmek için durmadan savaşmak olmalıdır. Böylece Allah tarafından idare edilen evrende olduğu gibi, kendi içimizde de tam bir dengenin meydana getirdiği ahenk ve güzellik meydana gelir.
İnsan tabiatının aşağılığı düşüncesi üzerine gerçek ve samimi bir kardeşlik kurmak kabil değildir. Karşılıklı saygı, iyi niyet, hayır severlik, kusurlara ve zaaflara göz yummak olmadıkça gerçek kardeşlik olamaz. Birbiri hakkında iyi düşünmeyi huy edinenler, ayni zamanda kötülüğüde kabul edip bekleyen, ama görmezlikten gelebilenler gerçek anlamda kardeş olabilirler. Birbirinin başarısızlığından haz duyanlar, başkalarını âdi ve aşağı görenler, iyiye bakmadan sadece kötü tarafı görenler, değil kardeş arkadaş bile olamazlar.
Tek bir kusur veya hatası yüzünden bir kimsenin karakteri hakkında hayatı boyunca olumsuz bir karara bağlanmış isek, kendimiz içinde ayni kıstaslar içinde hüküm verilmesine razı olmamız lâzımdır. Doğruyu ve adili sürekli olarak uygulamayı isteyen ölümsüz bir ruhun içimizde yaşadığını düşünürsek, böyle kötümser hükümlere varmanın kabil olmayacağı anlaşılır. Sezilmiyecek kadar ufak olsada, Büyük Nur Kaynağından gelen bir kıvılcım içimizde yerleşmiştir. His ve ihtiras engelleri arasından daima ortaya çıkmaya çabalıyarak, başıbozuk iştahlara karşı devamlı savaş halindedir. Bazen bu kuvvetlere karşı teslim olmuş gözükse bile, tamamen sönmemiş ve yok olmamıştır.
Evrensel dengenin sırrı bilgiye ve felsefenin İlâhi güzelliklerle parıldadığına inanmaktır. Şimdi bu denge unsurlarını tetkik edelim.
Mimar Sinan Dergisi / Sayı 47 / Devam Edecek
